Bu hafta kitap önerisinde bulunmayacağım. Aslında mutlaka okunması
gereken iki güzel kitap var ancak tanıtımını haftaya bırakıyorum.
Bugün ukalalığım üzerimde. Sanatım geldi.
Notlarımdan aktarmalar yapacağım iki güzel alıntım var… Bu huyumu
seviyorum. Not tutma ve hoşlandığım konuları uzun uzun da olsa kendime saklama.
Aslında gördüğünüz gibi kendime saklamıyor paylaşıyorum da…
İktidar hırsı ha? Görün bakın değer mi?
19. yüzyılın unutulmaz insanlarından birisi, müzik üstadı, besteci ve piyano
virtüözü Jan Paderewski’dir.
Bu muhteremin ilginç yanı, Polonyalı olma aşkına, politikaya atılma özverisidir.
1917-1918 yıllarında, Polonya Nasyonel Komite Başkanı’dır.  Çok sonra 1940-41
yıllarında Nazi Almanyası işgali üzerine, Londra’da sürgündeki Polonya
Parlamentosu Başkanlığını da yapmıştır.
Yine ilginçtir, Paderewski 1919 yılında Polonya’nın kurtuluşundan sonraki
başbakan ve dışişleri bakanıdır. Büyük bir Polonya heyetinin başında Fransa’da
Versay Sarayında Fransız Başbakanını törenle ziyaret etmektedir.
Ünlü Fransız Başbakanı Clemenceau, Başbakan Paderewski’yi karşılayarak
kendisine sorar:
“Siz dünyaca ünlü büyük müzisyen Paderewski değil misiniz? Şimdi Başbakan
oldunuz demek!...”
Sonra da ekler:
“Ne büyük düşüş bu yarabbi…”
Arkadaşlar yazımın başında da dediğim gibi bugün ukalalığım üzerimde. Anca
şimdi okuyacaklarınızın sözde ve notlarımın arasında gizli kalmasına gönlüm razı
olmadı…
Çok sevdiğim ve saydığım müstesna bir insanın olağanüstü hoş bir anısı var…
Kendisi İstanbul caddelerinde bir hanımla göz göze gelivermiş. Bir anda… Bu
kibar giyimli hanımefendi birden dostumun boynuna sarılmış… Gözleri yaşlı sormuş:
“Yıllardır seni düşündüm. Bir türlü izini bulamadım. Ne yaptın? Tıp fakültesini
bitirebildin mi?”
Dostum sıkıntı içinde, bu gözleri bu bakışları çok iyi anımsıyor ama kadın kim?
Çıkaramıyor. Geveleyip duruyor:
“Sıkıntılı yıllar geçirdim. Sanırım sonunda başardım. Fakülteyi falan çoktan
bitindim.”
Hanım meraklı ve ısrarlı:
“Peki sonra?”
“Sonra profesör oldum… Pekiyi sen ne yaptın?”
“Çok sevindim. Ben de çok çalıştım ve başardım. Sonunda ‘Mama’ oldum…”
İkisi de mesleklerinde doruklara yükselmekten çok mutlu görünüyordu.
Bendeniz de bu müstesna yaşam tiyatrosunu sizlere aktarmaktan çok mutlu oldum
inanın…
Sağlıkla kalın.
Haftaya görüşmek dileği ile…