Bir başka iddiada bu paranın “Golan tepelerinde geçici iskan izini”  ile alındığı yönündedir. Ancak Sultan Abdülhamit bu arada bir genelge ile “Yahudiler toprak satışını yasaklar. Ama Filistinli Araplar topraklarını Yahudi yerleşimcilere yüksek bedellerle satmaya başlamışlardır. Sultan Abdülhamit  bunu  görünce, ekonomik değeri yüksek  bir çok yerin –ki bunların için Musul ve Kerkük’te vardır- tapusunu üzerine çıkarır. Hatta bir adım ötesi Anadolu’nun bir çok yerindeki içlerinde köylerinde bulunduğu büyük arazileri bölgenin güvenilir insanlarına tapular.

Bu yöntemle, Bağdat’ta da birçok kritik noktayı şahsileştiren Abdülhamid, Hile bölgesinde 104.807 hektar, Kerbela’da 131.917, Kazımiye ve Samarra’da ise 489.557 hektarı üzerine almış. Bu tarz kritik hamleleriyle bölgedeki olası işgaller sonrasında elini kuvvetlendirmek isteyenAbdülhamit, böylece toplamda 1.827.849 hektarlık bir alanda iddia sahibi olmamızın önünü açmış.

Bu noktada ki bir diğer tarihi anlatım ise şöyle;

İsrail Devleti’nin kuruluşunda Theodor Herzl’in liderliğinde Politik Siyonizm’in başlaması ve Filistin’de Yahudi Devleti kurma fikri etrafında başta Avrupa’dan olmak üzere Filistin’e Yahudi göçleri başlamıştır. I. Dünya Savaşı ile birlikte de İngiltere’nin Yahudileri desteklemesiyle birlikte Filistin’de bir Yahudi  Devleti kurulacağı dünya kamuoyu ile paylaşılmıştır.

Avrupa’da Anti-Semitizm’in artması üzerine homojen devlet ve milli kimlik olgularını Siyonizm etrafında birleştiren Theodor Herzl, Basel’de Dünya Siyonist Kongrelerine başkanlık yaparak bu hareketin lideri olmuştur. Sultan II.Abdülhamit döneminde Filistin’den toprak talebinde bulunmuş olup istediğini alamamış olup istediklerini alamamışlardır. İngiltere’nin Arapları 1.Dünya Savaşında Osmanlı Devletine karşı isyana teşvik ettikten sonra bölgede hem Arap Konfederasyonu hem de Yahudi Devletini desteklediği bilinse de Balfour Deklarasyonu