Yaptığım araştırmada noterler hakkında Türkçede yazılmış bir esere rastlayamadım.
Google’da yaptığım taramada Türkçede çıkmış bir çeviri esere rastladım. Eser
Fransızcadan çevrilmiş. Roman, taşra hayatında sıkışmış bir noterin kaçış hikayesini
anlatıyor. Eserin sonunda kaçışın sebebi anlaşılır; noter karısından kaçmaktadır... Eserdeki
şu satırlar tanıdık ve ilgi çekicidir: .
''Ama bir taşra noteri ne yazar ha?
''Ben yokken bütün işleri başkatibim yürütürdü...Ben büyük işlerle uğraşırdım. Büyük ve
nazik, gizlilik ve derin hukuk bilgisi isteyen işlerle….
''Uyanık bir noter çok ihtiyatlı davranmalıdır.
''Hesaplarınız menba suyu gibi tertemiz çıktı. 
''Kendi noterliğimde, burnumun dibinde neler olup bitiyormuş da haberim yokmuş meğer! 
'' Yalnızlığım ve hürriyetimin tehdit edilmesine dayanamıyorum.
''Kaçışımın sebeplerinden biri de hüzün, işime karşı ilgisizlik, Saint –Laurent’da
geçiştirdiğim kültürel yaşayışın fakirliğiydi.
''O güzelim yalnızlığım artık beni korkutuyor. 
Özet:
Donatien Mourgues, taşranın tekdüze boğucu havasını soluyan ellili
yaşlarda bir noterdir . Fransa’da, Saint Lourent’de yaşamaktadır.
Bir Amerikan şirketi Avrupa piyasasına sunacağı mallar için yaptığı bir fabrikada Mösyö
Mourgues’yi de noter ve hukuk müşaviri olarak görevlendirir. Son anlaşmaların onayı
için onu Amerika’ya davet eder.
Bu, Mösyö Morgues için bir fırsattır. Bu vesileyle kasabanın bunaltıcı havasından, sıkıcı
evliliğinden kurtulacak; hayatını yaşayacaktır!..
Bunun için çoktandır yaptığı planı uygulamaya koyar. Yola çıkmadan önce noterliğin
sermayesinden çektiği yüklüce bir parayı bir İsviçre bankasına havale eder.
Ölü bir adama ait pasaportu, kimliği ile noterliğine ait soğuk damgasını yanına alır.
Amerika’ya Noter Mösyö Mourgues kimliği ile girer.
Otelde , adamın pasaporttaki resmini çıkarır, kendi resmini yapıştırır, üzerine yanında
getirdiği noterliğinin soğuk damgasını vurur.
Şirket yetkilileri, randevusuna gelmeyen noterin izini bulmak için polise başvururlar.
Fransa polisi interpol ile temasa geçer.
Noterin eşi ise kaybolan noterin yaşayıp yaşamadığından ziyade, kendisine
kalacak miras konusunda kaygılıdır. Eşinin akıbetini soruşturmak üzere bir müfettiş
tutar.
Mahalli basın kaybolan noter olayına özel bir ilgi gösterir, gerçek aydınlanana kadar
olayı gündeminde tutacaktır.
Noter, ölü adamın kimliğiyle Amerika’dan çıkış yaparak Fransa’ya döner. Paris’te
kenar bir semtte bir apartmanın çatı katına yerleşir.
Bu arada saçını sakalını kesmiş, kilo vermiş, eşkalini değiştirmiştir. 
Noter Mourgues, Paris’in özgür havasını solumakta, artık dilediği gibi yaşamaktadır. 
Ancak ihtiyatı da elden bırakmamaktadır. Kasabasında kendisiyle ilgili çıkan haberleri
Paris’in bir tren istasyonunda satılan bir mahalli gazete aracılığıyla izlemektedir.
Bütün tedbirine rağmen , noterliğinde çalışan Jeanine adındaki katibesi kendisini tanır.
Sırrını saklamak için notere şantaj yaparak ondan para alır.

2

 Çevresinde hafif meşrep olarak tanınan katibe kızın Başkatip Tardivot ile de ilişkisi
vardır. 
Başkatip Tardivot, katibe Jeanine’nin kendisinden uzaklaşmasını hazmedemez, onu
Paris yakınlarındaki bir ormanda öldürür.
Cinayet, Noter Morgues’de büyük tedirginlik yaratır. Cinayetin üzerinde kalma ihtimali
vardır.
Noter Morgues, mahalli gazeteyi aldığı istasyonda, noterliğinin başkatibi Tordivot’u
görür.
Başkatip bir kadın taksiciyi kollamaktadır. Taksici, öldürülen katibe Jeanine ile başkatip
Tordivot arasındaki tartışmaya tanık olmuştur. Başkatip Tordivot, taksici kadının polise
eşkalini bildirmesinden korkmaktadır. 
Başkatip Tordivot , taksici kadına kendisini inşaatına götürmesini ister.
Taksici kadının öldürüleceğini sezen Noter Morgues, heyecanlı bir takip sonucu onu
ölümden kıl payı kurtarır. Başkatip Tordivot da bir inşaattan kendini atarak intihar eder.
Bu arada Noter Morgues, tanınmamak için olay mahallinden ayrılır.
Noterin kimliğini tespit eden polis müfettişi, karısının mal paylaşımı dışında bir şey
istemediğini söyler. Her ikisi de noterini seçecek ve mal paylaşımı anlaşmalarını
yapacaklardır.
Noter Morgues, “Bu paylaşım teklifini karıma baştan yapsaydım, bunca olayı yaşamama
gerek kalmayacaktı, hürriyetime kavuşacaktım.” diye kendi kendine hayıflanır…
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -
*özet: Bir Noterin Hatıra Defteri, Pierre Nemours, Kervan Yayınları, Çeviren : Zihni
Küçümen, İstanbul,1974