İBRAHİM GÜLEÇ

İBRAHİM GÜLEÇ

BlRAKMADIN Kİ DEMİŞ

Hoca çocukluğunda bir gün bostana girer 
Tevekten kavunları koparır birer birer 
Bir yandan koparırmış, bir yandan da yer imiş 
Meğer bostan sahibi gölgede bekler imiş 
Pek de hoşuna gitmiş, kopardığı kavunlar 
Bir defa düşünmemiş, sahipli şeyler bunlar 
Hem yemiş hem toplamış az ile yetinmemiş 
Temmuzun sıcağında yedikçe serinlemiş 
Kızmış bostan sahibi çıkmayacak bu demek 
Bununki yemek değil, bostana zarar vermek 
Kalkmış, sakin ve sessiz yavaşça gizlenerek 
Bu yaramaz haytaya biraz ders vermek gerek 
Sessizce tutuverir Hoca'nın kulağından 
Bir elini de tutar kızaran yanağından 
Seni kerata seni, ne işin var burada 
Şey efendim şey, demiş abdestim bozdum şurda 
Göster bakayım nerede bozdun abdestini 
Hoca hemen anlamış adamın niyetini 
Sağa sola bakınmış, hemen görmüş bir tezek 
Hem de çok taze imiş, şu, demiş göstererek 
Bre seni sahtekar, bu, hayvan gübresidir 
Bu davranışın ise insanlık ötesidir 
Bakmış adam çok güçlü çaresi yok kaçmaya 
Bırakmadın ki demiş, adam gibi sıçmaya 
Hoca'nın bu sözüne bostancı gülüvermiş 
Yolduğun kavunları al, götür de ye demiş 

 

<