Çocukluk geçmişimde sinemalarda gişe rekorları kıran “tekmili birden” filmler oynatılırdı. Bizimle aynı belleği paylaşan insanlarımız anımsayacaktır. Amerikan patentli filmler, 36 kısım olarak sunulurdu. Sinemanın koltuğuna yerleşen izleyiciler, saatler süren siyah-beyaz bu filmleri bıkmadan, usanmadan, seyrederlerdi.

Dönemin görsel tarihi içinde yer alan filmlerin hemen hepsinde kovboy giyimli kasaba insanları, kanun tanımayan haydutların boyunduruğu altında kıvranırken, mutlaka bir kahraman çıkardı. Atılgan, yiğit ve korkusuz bir başka kovboy ortaya çıkarak kahramanlıklar gösterirdi. Haydutların, soyguncuların çöreklendiği mekanlarda filmin kahraman, kasaba kabadayılarının ağzının kenarına yerleştirdiği, tüttürdüğü puroyu, hedefin şaşırmayan kurşunuyla parçalar, yere düşürürdü. Yılmayan adamın bu hüneri, kabadayıları ürkütürdü. Fakat, kabadayılar, vurguncular, soyguncular çetelere dönüşerek yılmayan kahramana sinsi planlar hazırlar, tuzaklar kurarlardı. İzleyiciyi filmin merak alanlarına çeken yapımcılar, 36 kısımlık serüvenler dizisini devam ettirirlerdi.

Sonraları, “kapitalizmin Serüveni” bu görüntüler, genç beyinler üzerinde model olarak benimsendiği için güvenlik konularımıza da ziyaret etmeye başladı. Polis arşivleri incelendiğinde kendilerinin bu kötü örneğe kaptıran semt kabadayılarının “avanta kaynaklarıyla” ilgili maceraları, sinema filmlerine bile yansıtılmıştı.

Çok partili dönemlerde bu tip kabadayıların varlığını belgeleyen, bankaların, ekonomilerin simgesi haline gelen vurguncuların efsanevi olayları unutulacak gibi değildir..

Biliyoruz ki, siyasetin de “Tekmili birden, 36 kısımlık” film gibi bir sinema perdesi vardır. Geçmişle gelecek arasındaki bileşimin temel bağlantısında hiçbir değişiklik yoktur. Senaryolar, roller, rejisörler aynıdır.