Telaş kelimemiz var. Telaş, duygu yoğunluğuyla, heyecanla, düşünceyle hareket hızının birbirinden ayrışması. Kelime Türkçe olunca, yüzyıllardır insanlarımız tarafından kullanılınca, beğenmediğimiz halkımızın malı olunca, onu da beğenmemek durumu var tabi. Yerine yep yeni, afili mi afili, cakalı mı cakalı, sömürenlerimizin, efendilerimizin dilinden, o yüksek nitelikli insanların dilinden bir kelime getirmemiz ve kullanmamız gerekiyor. Panik.

Xxxx

Heyecanlanmak alt seviyeli bir kelime, onun yerine panik oldum demek gerek. Hatta çok heyecanlanmak yerine de panik atak dediniz mi, yükselmekte, seviye kazanmakta epeyi mesafe aldınız demektir.
İnsanımın biraz durup dinlenmesini arzuluyorum bir lahza da olsa. İnsanım nereye gittiğini, fark etmeli. İnsanım kukla olmaya, zombi olmaya, beyinsiz olmaya, başkalarının oyuncağı olmaya doğru gittiğini fark etsin istiyorum.
Şimdi burada tehlikeli sözler geliyor  dilimin ucuna yöneten sınıfla ilgili söylemiyorum. En önce onların durup dinlenmeleri, ‘biz ne yapıyoruz’ demeleri gerekiyor.
İnsanlar, bir mevkide bulunanlar, makam sahipleri hep yaptıklarını görür ve gösterirler. Arada bir yapamadıklarına da bakmayı ihmal ederler. Akıllarına bile getirmezler.

Xxxx

Eskiden, eskilerde TRT radyosunda haber ajansı, haber bülteni okunurdu. TRT devletin sesi ya her zaman. İktidar o zaman da radyoyu kullanırdı. Çocuk denecek yaşta gençtim. O haberleri dinlerken son bölümde çok ilgimi çeken, önceleri çok sevdiğim, sonraları çok üzüldüğüm bir bölüm vardı.
Samsun’un 645 köyünden 3’üne daha içme suyu  götürüldü. Böylece Samsun’un içme suyu olan köy sayısı 28’e ulaştı.
Önceleri ne güzel, bu kadar köye içme suyu ulaşmış, bu kadar yola sıtabilize yol yapılmış, okul yapılmış, diye sevinirken sonraları haberin söylenmeyen bölümünü görmeye, duymaya başladım.
645 köyden 28 köye içme suyu verilmişse, daha 617 köyü susuz demektir. Milletlerin kalkınmışlığı tartışılan o günlerde Türkiye bir kapalı toplum olarak yaşıyor ve iğne ucuyla ilerlemeye gayret sarf ediyordu.