EŞEK ADAM
Bu haftayı bir masalla geçiştirmek istiyorum. Uzun zamandır takılı kafamda, anlatayım da kurtulayım…
Hani hisse alınmayan kıssa olmaz ya… Bendeniz de bu masaldan bir politikacı hissesi çıkarttım. Bakalım siz ne çıkartacaksınız…
Eski binbir gece masallarından birinde ana tema “eşek” üzerine kurulu.
Köylünün biri kasabaya gidiyor. Yol uzun, güneş kızgın. Yorulunca eşeğini ağaca bağlayıp, gölgesine yatıyor ve uyuyakalıyor.
Derken efendim. İki haydut sessizce yaklaşmasın mı? Birisi eşeği çözerek çalıp götürmesin mi? Ya öteki haydut? O da eşeğin ipini kendi boğazına bağlayıp, yere oturmasın mı?
Köylü biraz sonra uyanıp bir şaşırıyor. Bir şaşırıyor ki soruyor:
“Sana ne oldu böyle?”
Eşek adam açıklıyor:
“Ben günah işledim. Sarhoş olup karımı dövdüm. Allah da beni eşek yaptı. Biraz önce cezam bitti. Yine insan oldum. Beni affet.
Köylü içinden şöyle düşünüyor: “Tevekkeli değil bazen dua okur gibi dudaklarını oynatırdı.” Sonra da ipi çözüyor.
Kendi yiyeceğinden birazını ayırıp veriyor. Hayır duasını da eksik etmiyor. “Allah günahlarını affetsin selametle git. Hakkını helal et” diyor.
Üzüntülerle vedalaşıyorlar.
Köylücük yalnız yürüyerek akşama doğru kasabaya varıyor. Handa geceliyor. Ertesi sabah ilk işi yeni bir eşek almak için pazara gitmek oluyor.
Ama o ne?
Köylücük şaşkınlıktan küçük dilini yutacak…
Oracıkta kendi eşeğini tekrar satışa çıkmış görmesin mi?
Kararlı adımlarla yaklaşarak kulağına diyor ki:
“Seni namussuz seni! Yine sarhoş olup karını döversin değil mi? Alırsam bu sefer seni namussuzum.”
Bu hikayenin kıssasından çıkartacağınız hisse sizi bağlar…
Benden bu kadar…
Lafı fazla
UZATMADAN:
“Düş gücü bizi bildiğimizden daha bilgi, duyduğumuzdan daha iyi, olduğumuzdan daha soylu kılar. Yaşamı bir bütün olarak görmemizi sağlar.”
OSCAR WİLDE
