Thiam'ın altı pastan meşin yuvarlağı havaya dikmesiyle, Ademi'nin kafayla ıskaladığı bu iki pozisyonun dışında başka pozisyon yoktu. Haliyle Fenerbahçe de sahada yoktu son haftalarda alışılageldigi üzere. Sadece gölge oyunu oynuyordu sarı lacivertli oyuncular. Bence oyuncular oynadıkları oyundan zevk almıyorlardı. Hal böyle olunca, futbolcuların oyuna konsantrasyonları da olumsuz oluyor ve değişmiyordu dakikalar ilerledikçe. Erol Bulut haftalar sonra çift forvete dönmüştü. Belki de mecbur kalmıştı Pelkas ve Ozan cezalı-sakat olmalarından dolayı. İlk devrenin belki de tek doğrusuydu iki santraforla oyuna çıkmak. Ancak Ademi yeşil zeminde Cisse toprak zemindeydi. Böyle olunca yanlış doğruyu götürdü. Elde kalan bakiye yine sıfırdı doğrusu.

Başakşehir'e gelince; Takım gibi takım görüntüsü verdi ilk devrede. Paslaşan, şut çeken, pozisyona giren, pozisyon kovalayan, Ozan'ın da olmamasının etkisiyle orta sahayı ablukaya alan bir takım resmi çizdiler. Devre sona ermek üzereyken, tam da bu satırları bitirdiğimde Fenerbahçe ilk isabetli şutunda golü bularak devreyi skor açısından dengede bitirmeyi başardı. Ancak oyunsal olarak dengeyi ikinci yarıda bulabilecek miydi  hep beraber görecektik bu sorunun cevabını ikinci devre başlarken.

Devrenin üç notu: Bir, Gustavo kırmızı görseydi sanırım kimse gıkını çıkartmazdı. İki, Ozan ve Sosa olmayıca Fenerbahçe’nin orta sahası çöküş eğilimliydi. Üç, iyi ki Caner vardı. Nerdeyse tüm ortalarda onun imzası vardı Fenerbahçe adına.

TURUNCU TAKIM KIRMIZIYA BÜRÜNÜNCE  

İlk devreyi özetlerken skor dengede ama oyun dengede değil demiştik. Oyunun dengesi turuncu renkli takımdaydı. İkinci yarının başında Skirtel'in Thiam’ın yüz boyun bölgesi arasına yaptığı dirsek hareketi eski kurallara göre normal bir hareket ancak yeni kurallara göreyse net penaltıydı. Böylesine faullerde penaltılar alan takımlar olmuştu geçtiğimiz haftalarda. Ama Fenerbahçe hak ettiği penaltıyı alamadı. Kullanılan kornerde her maç hata yapan sakar Tisserand sürpriz bir golle takımını öne geçirdi.