Vitor Pereira Fenerbahçe’deki ikinci dönemine resmen başlamış oldu Demirspor karşılaşmasıyla. Portekiz’li teknik adam elindeki kadro yapısına bakmaksızın üçlü defans oynamayı takıntı haline getirmiş. Herşeyden önce üçlü oynayacaksanız, defansınızın yapısı içersinde sol bek sağ bek oynatamazsınız.  Bu işin tekniğine aykırı. 3 stoperle oynamalısınız. Çünkü sistem bunu gerektiriyor. 

Nitekim ilk yarıda Ferdi’nin defansif eksiklikleri, hocayı değişiklik yapmaya yöneltti ve Serdar’ın stopere geçmesiyle sistem teknik anlamda oturmuş oldu. Fenerbahçe’nin 3 stoperle oynamada elinde yeterli oyuncusu var. Bu sistem için en önemli sorun kenarlarda oynatacağınız oyuncuların bir değil üç ciğere sahip olmasından geçiyor. Ferdi’nin ve Osayi’nin ile defansif motifleri, Nazım ve Novak’ın da ofansif aksiyonları bu sistemi oynamaya yetmez. Bu dörtlüden bir karışım yapıp, 3-4-2-1 sistemine göre bir ikili çıkaramayacağınıza göre, ya yeni transferler yapacaksınız ya da aklın yolu bir deyip dört defans ve dört orta saha ile yolunuza devam edeceksiniz. 

Gustavo'nun şutunu bir yere koyun. Fenerbahçe'nin rakip kale ve kaleciyi heyecana sürükleyecek başka bir pozisyonu yoktu ilk yarıda. Şu Samatta'nın halini görüyor musunuz?  16'da şutu kaleye gönderene kadar, Beşiktaş’daki vapur bir çırpıda Kadıköy iskelesine yanaşmıştı bile. Serdar varken hazırlık maçlarına bile başlamayan Samatta'nın başrole soyunması şampiyonluk için geri dönen Vitor'un şampiyonluğa aşırı motivasyonunun getirdiği yanlış bir karar olmalı kanımca. Hem Pereira hem de Samatta devrenin son dakikasında gelişen aksiyonun gol olmamasından ötürü Altay'a teşekkürlerini sunsunlar. Balotelli'nin füzesine Altay'ın dur demesi belki de Fenerbahçe adına oyunun kader anıydı. 

Adana Demirspor İtalyan Takımı Havasındaydı

Samet Aybaba futbol kariyerindeki disiplinini takımına da yansıtmış. Demirspor hiç de öyle Süper Lige yeni çıkmış bit takım havasında değildi doğrusu. City’den gelen kalecisi, Balotelli ve Belhanda ile üst düzey takım havasındaydılar. Gökhan’dan bahsetmeye gerek yok. Takımın lideri herşeyi. Hele ki Serdar Dursun’un çıkışından sonra son 37-38 dakika Fenerbahçe’yi bir ara altı oyuncuyla defans hattı oluşturmaya zorladılar. Pereira 3’lü derken 6’lı defansını farketti mi bilemiyorum. Sürekli not alıp duruyordu klübede, kim bilir belki de gözden kaçırmış da olabilir. Adana Demirspor’un tek kötü huyu şutlarda Altay’a, kale direğine takılmaları ve çerçeveyi bulmadaki beceriksizlikleriydi.