Sevgili dostlar, yaşamın ve insanlar arası ilişkilerin en temelini oluşturan güven duygusunu, “ Ne kadar geçmişe bakarsak, o kadar ileriyi görürüz.” diyerek bütün deneyim ve birikimini tek bir cümleyle özetleyen zamanın Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı Winston Churchıll (1874 – 1965 ) haklı mıydı ?.

Doğal olarak bütün canlılar yaşantılarını, geçmişte karşılaştıkları herhangi bir durumu, yeni karşılaştıkları olaya tecrübe olarak aktarmakta ve şekillendirmektedirler. Bunu bir deneyim olarak ele alacak olursak, müziğin çalınmasıyla birlikte ayaklarının temas ettiği noktaya en alt düzeyde ve çok hafif titreşimli elektrik akımı verilen herhangi bir hayvan, elektriğe karşı verdiği tepkileri, daha sonra elektrik kesilse bile çalınan müzikle birlikte aynı şekilde vermeye devam eder. Bu, elektrik korkusuyla verdiği tepkinin müzikle kazandırılan güven duygusu nedeniyle devam etmesidir. Müziğin kesilmesiyle ise tepkiler tamamen durur.. Herhangi bir sirk gösterisi izliyorsanız dikkat edin müzik sürekli olarak çalar ve hayvanın belirli hareketleri yapması, müziğin bilinç altına yerleştirildiği güvenle nüansları takip etmesinin sonucudur. Başarıyla tamamladığı hareketinin sonunda kendisine sevdiği bir yiyeceğin ödül olarak verilmesi de yine güven duygusu kazandırmanın başka bir yoludur. Sınırlı bir zeka düzeyine sahip olan hayvan güven duygusunun etkisiyle olumlu tepkiler vermektedir.

Veya başka bir şekilde, en korunmasız bir hayvan bile kendisine sahip çıkan bir insana olan güveni nedeniyle onun çok yakınında yer almaktan korku duymaz.

Akıllı, düşünebilen, zeka düzeyi yüksek bir canlı olan insan da, kendisinde güven duygusu hissettiren sinyalleri gördüğünde şefkatle açılan kollar gibi algılayarak minnet ve huzurla ona doğru koşar.. Hayatı sorunsuz, dertsiz yaşamanın keyfine varır.

Güven duygusunun kaybolmasıyla insan, giderek derin endişelerin hakim olduğu fiziksel ve manevi yıkıma uğrar, alt üst olur, olumsuz tepkiler vererek kendisinde bu duyguların oluşmasına sebep olan her ne ise ondan süratle uzaklaşır.