Öyle sanıyorum ki bugünden itibaren yaz başladı… Özlemişiz güneşi. Aklıma takılanlar vardı sizlere aktaracağım, anılar vardı acılı tatlılı. Bu havalar var ya bu havalar beni mahfetmedi de ne yazacağımı şaşırttı.
Hadi bu hafta yazı tebessümle karşılayıp fıkralarla neşemizi bulalım ha ne dersiniz…
Marlene Dietrick… Almanya’da ünlenip, sonra Hollywood’a geçen güzel film yıldızı. Bacaklarının güzelliği ile sineme tarihine geçmiş olan güzel hanım.
O pek ünlü “Mavi Melek” filmi ilk kez gösterilecek… Sinemanın ön cephesinde Marlane’nin silindir şapkalı, bastonlu bir kocaman fotoğrafı asılı.
Elbet epeyce çıplak ve bacak bacak üstüne atmış. Bakan erkeklerin için gidiyor.
Masal bu ya! Karşı kaldırımda Marlane’nin bacaklarını seyreden iki kırkayaktan biri ötekine diyor ki: “Ne güzel bacaklar değil mi?”
Öteki de diyor ki:
“Güzel ama çok az..”
Haftayı güzel noktalamanız dileği ile ikinciye geçiyorum efendim… Bu fıkradan çok "ders" gibi, biraz ukalalık yapalım dedik de..
Fransa’nın önemli şehirlerinden Lyon’ın efsane belediye başkanı E. Herriot’dur (1872-1957) Olağanüstü sevilen Herriot bu görevi tam elli yıl sürdürüyor.
Ancak başkanlık görevini bırakmadan çok kez bakan hatta başbakan ve dışişleri bakanı oluyor.
Bitmedi…
Önemli edebiyat yapıtları arasında  “Beethoven’ın Yaşamı” kitabı Türkçeye de çevrildi. Bu konuda en müstesna ve en beğenilen kitaplardan biridir.
Şimdi bu arkadaşın bütün başarılarını bir yana bırakalım.
Lion Belediye Başkanı ruhunu hiç terk etmemiş bulunan Herriot, diyor ki:
“Şehrin tramvayına binmeyen belediye başkanı, o şehri tanıyamaz.”
Hiçbir işe yaramayacağını bile bile “ne güzel örnek değil mi belki bizimkilerin de kulağına küpe olur” diyeceğim ama demiyim…
Rezil ederler beni, yarın binmeye kalkarlar falan… Tabii koruma ordusunu tramvaya sığdırabilirlerse!..
Mutlu ve sağlıklı günler diliyorum…