HAYAL HIRSIZI
Merhaba,
Hayal kurar mısınız? Bu hayallerinizi biriyle paylaşır mısınız? Peki, hayalinizi çalan oldu mu? Evet hayal kurmanın ve kurduğumuz hayalin gerçek yaşama dönüşmesini anlatacağım size. Hepimiz hayaller kurarız. Bazen uçuk kaçık, bazen ise olmasını istediklerimizdir onlar. Genelde çocukların hayal kurduğu ve bu hayallerde yaşayan hayalperest oldukları söylenir. Hayal kurmanın yaşı yoktur. Hayal kurmak sizi bir an bile olsa farklı bir alana götürerek enerjinizi yükseltir ve titreşiminizi değiştirir. Peki siz ne kadar hayal kuruyor ve peşinden gidiyorsunuz?
Yaşanmış bir hikayeyi anlatmak istiyorum sizlere. Çiftlikten çiftliğe giden gezgin bir at terbiyecisinin genç oğlunun hikayesi bu. Babasının işi nedeniyle çocuğun orta öğretimi kesintilere uğramıştı. Ortaokul ikinci sınıftayken, “Büyüdüğünüzde ne olmak ve yapmak istiyorsunuz” konulu bir kompozisyon yazmasını istedi hocası. Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazdı. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı. Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi. Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi. Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekledi.
Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesiydi. İki gün sonra ödevi geri aldı. Kâğıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir "0" ve "Dersten sonra beni gör" uyarısı vardı. "Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına, çocuk.
"Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal" dedi, hocası. "Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir. Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da alman gerekiyor. Bunu başarman imkânsız" dedi ve ekledi: "Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm." dedi.
Çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına danıştı.
"Oğlum" dedi babası "Bu konuda kararı kendin vermelisin. Bu senin hayatın, ve oldukça önemli bir seçim!."
Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevinde hiçbir değişiklik yapmadan geri götürdü hocasına..
"Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin. Ben de hayallerimi" dedi çocuk.
O çocuk, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1000 metrekarelik evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev şöminenin üzerinde çerçevelenmiş olarak asılı. Öykünün en can alıcı yanı şu: Aynı öğretmen, geçen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp kurmaya getirdi.
Çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine "Bak" dedi, "Sana şimdi söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken, hayal hırsızıydım. O yıllarda öğrencilerimden pek çok hayal çaldım. Ama sen, hayalinden vazgeçmeyecek kadar inatçıydın."
Kurduğumuz hayalleri bazen başkaları bazen de kendimiz bozarız. Hayallerimiz bizim bilinç düzeyinde kurulup bilinçaltına gönderilir. Hayallerinizin peşinden gidin. Kim ne derse desin. Çok sevdiğim bir söz var; “Kuyunun dibindeki kurbağalar, gökyüzünü kuyunun ağzı kadar sanırlar” Bu anlamda başkalarının ufkuyla yola çıkmayın. Kendi ufkunuz size yeter. Hayallerinizi çaldırmayın, yaşayın.
Sevgilerimle…
