Hoca'nın çok meraklı yakın komşusu varmış 
Ufacık bir ses duysa hemen dışa fırlarmış 
Birinin sözü olsa mutlaka durur dinler 
Koşun koşun diyerek konu komşuyu ünler 
Dedikodu yapmaya üstüne kimse yokmuş 
Seveni şöyle dursun, sevmeyen daha çokmuş 
Bir şey sezmeye görsün, yavaşça yaklaşırmış 
Kişiler arasında çok fazla laf taşırmış 
Herkes öyle yılmış ki onun bu tutumundan 

Hoca da az çekmemiş uslanmaz komşusundan 
Bir gün Hoca inerken merdivene takılır 
Yuvarlanır aşağı kendini yerde bulur 
Hoca'nın bu sesine komşusu çıka gelir 
Yere uzanan Hoca diz üstüne dikilir 
Aman Hocam ne oldu, bir ses duydum da korktum 
Hoca der cübbem düştü yuvarlanırken tuttum 
Yapma Hoca efendi cübbe öyle ses yapmaz 
Düştüğü yerde kalır merdiven tıkırdatmaz 
Hoca bakar ki adam arsız birinin teki 
Senden kurtulmam çok zor komşu dinle der, peki 
Ben de farkındayım der sesi fazla çıkardım 
Cübbem yere düşünce içinde ben de vardım.