İnanmak kolay değil!
İnanmak güzel bir şey, iman etmek huzur bulmaktır. İman manevi bir güçtür. O gücü elde eden dünyaya, olaylara, olanlara meydan okuyabilir. Ama inanmak şuur ister. Emek ister.
İnsanın doğarken beraberinde getirdiği özellikleri var. Kendi seçimi değil. Fıtrat.
İnsan korkak-cesur, suskun-konuşkan, hareketli-durgun, heyecanlı-sakin olabilir. İnsan zaaflarıyla bir bireydir. İnsan kendi içinde günahkear olabilir, sapkın olabilir, sapık yanları olabilir. Bireysel kaldığı sürece, oaln bitenden lezzet almadıkça, olanlardan pişman oldukça, acı çektikçe, tövbe ettikçe bu durum olağandır. Allah affetmeyi sever. Tövbe edeni de affeder.
Xxxx
İman ehli olduğunu düşündüğümüz, dini ibadetleri icra ederken gördüğümüz insanların iman meselesinde, itikadi konularda, akaidde, kelamda çok fazla düşünmediklerini görünce inanın içime hançerler saplanıyor. Tabi insanım. Gönlüme saplandığı da oluyor hançerin. Ama inanın içime, kalbime, ruhuma saplanan hançerlerin hepsi Müslüman kimliğindeki insanların iman meselesinde çok da hassas olmadıklarını gördüğüm zamana denk geliyor.
İman etmek kolay değil. Şüphesiz o da Allah’ın bir lütfu. Dileyelim Müslüöman kimliği taşıyan insanlarımız akaide hassas olsunlar. Yaptıkları hareketin, söyledikleri sözlerin nereye gittiğini hesap etme bilincine erişsinler.
Xxxx
Çok dindar, çok ahlaklı bildiğim, hayatını kültür sanatla doldurmuş, o alanda zengin olmuş, çocuklarını dış ülkelerde okutmuş bir dostum gönlümü kan gölünde bıraktı.
Bir gazetenin, kendisinin de haftada bir yazdığı gazetenin bir yazarı varmış. O bir sıloğan geliştirmiş. ‘Türkiye’yi sevmek imandandır’ diye.
Değerli dostum bu sıloğanı ve onu geliştireni tebrik ediyor ve kutsuyor ve överek kamuoyuna takdim ediyordu.
Dehşetle irkildim. Müslüman bir insan, söz ettiği kişi de Müslüman. Ama konu edilen davranış İslam’a, akaide, kelama, itikada taban tabana zıt. İman konusunda ne kadar yaya kaldıklarının vesikası. Çok üzüldüm elbette.
Xxxx
‘El hubbu vatan minel iman’. İslam Peygamberinin sözü böyle. Önü arkası var mı bilmiyorum. Ama 60 yıllık şahidliğimde bu söz böyledir.
Kur’an ve Nebi söz söylerken tüm insanlığı muhatap alarak hüküm cümlesi kurar. Bazan insanlara, bazan inananlara, bazan musallilere hitap ederken bile genelleme yapar. Vatan sevgisi imandandır denildiğinde, her insanın da bir vatanı olduğuna göre, herkesin kendi vatanını sevmesi Allah’a ve Resulüne iman etmeye dahil tutulmuş.
Bir aklı evvel çıkıp bunu öelleştiremez. Falan ülkeyi sevmek imandan denilemez. En başta Peygamberin sözünü tadlil ve tağyir etmektir. Değiştirmek ve bozmaktır. Yeterince saygısız, haddini bilmez bir davranıştır. İkinci olarak da senin vatanın başka bir başkasının vatanı başkadır. Herkese kendi vatanını sevmesi tavsiye edilirken sen tutup bunu kendi vatanın için söylenmiş gibi davranamazsın.
Xxxx
Daha önceleri de iman meselelerine ait alanlarda teklediğini gördüğüm dostumu sert bir şekilde uyardım. Çok kızdı, çok üzüldü. Yaptığı yanlıştan dolayı, düştüğü iman alanındaki açmazdan dolayı değil. Onu eleştirdiğim için çok kızdı. Bir daha beni eleştirme dedi. Sanki ondan izin almak zorundaymışım gibi. Kardeşim ben yanlış görünce müdahale ederim. Hele iman konusunda Müslüman görünümlü, ahlak ve edep timsali görünümlü insanımın iman meselesinde teklemesine tahammül edemem. En ızdırap veren taraf Müslümanların iman meselesinde çok da dikkatli olmaması. Siyasi partisine en küçük bir eleştiri kabul etmeyen ve karşısındakini hemen öteki tarafta olmakla suçlayanlar, iman meselesinde ebedi alemlerini kaybedecekleri bir yanlışları kendilerine gösterildiğinde küplere biniyorlar.
Xxxx
Hazreti Peygamberin hadisini değiştirmeye, bozmaya, kimsenin hakkı yoktur. Hele de bu Müslüman tarafından asla yapılamamalı ve yapıldığında da görmezden gelinmemeli.
