CEMAL KARABAŞ

CEMAL KARABAŞ

İŞSİZLİK BİR İNSANLIK SUÇUDUR !

Dünyaya irademiz dışında  “buyur” edildiğimize göre,  yaşamak için bu dünyaya neden getirildiğimizi bilmek, bu bilme  doğrultusunda  hedefimizi belirleyerek,  görevlerimizi , işimizi yapmak  zorundayız.  

Dünyanın düzeni böyle; bu dünyada herkes bir iş yapmak zorunda.  

İnsanlar birbiriyle ,toplumla, devletle görevler  konusunda  sayılamayacak  kadar sözleşmeyle birbirlerine bağlanmış. 

Toplumda iş hayatı  devlet tarafından organize edilip, programlandığında , bir proje olarak ortaya konulduğunda  elde edilen  şey   üründür.  Ürün  genel olarak bilgi, emek ile elde edilir.  Teorik bilgi, tecrübe ile elde edilen ürünlerle  insanlar   madden ve manen   gelişip  zenginleşiyor.

Modern  zamanda birey, karşılıklı bağımlılık içinde, bağımsızlığı için çabalıyor.

Bu  bağımlılık ilişkisinde görülen  iş  karşılığında  işçi bir  ücrete hak kazanıyor.

Öğrenci  öğretmeniyle , işveren işçiyle , seçen  seçilenle,  yöneten yönetilenle,  köylüler ile tüketici , sözleşme ilişkileri içinde. İnsanlar çalışıp üretmek zorunda . 

Kamu kaynakları  israf edilmemeli.  Üniversiteler topluma diplomalı  işsiz yetiştirmemeli.

Devlet , iş hayatını  iyi  düzenlesin.  Üniversite ve sanayi işbirliğiyle verimli üretim yapılsın. Topraklar  temiz ürünler versin.  

Devletin devlet olması için  iktidar etkili  icra gücünü , muhalefet  yapıcı eleştirilerini  kullansın. 

Bir devlet  topluma  işsizlik ayıbını yaşatmamalı !  İşsizlik yönetim için yüz kızartıcı bir suçtur.   Alın teriyle yaşama  gayreti  destek görmeli.  Gençler enerjilerini ülke kalkınması için kullanmalı.

Sonsuz merhamet ve servet sahibi Allah , yeryüzünü bütün insanlar kurtlar kuşlar yararlansın diye  tahsis etmiştir. 

Soygun, sömürü, işsizlik, hayat pahalılığıyla  insanın insana zulmü son bulsun. Affı mümkün olmayan insanlık suçu sayılsın.

Hesap  günü  yaklaşıyor. İşsizler kendilerini  işsizliğe mahkum edenlerin yakasına yapışarak  onlardan davacı olacaktır. 

İşsizlik, yoksulluk, açlık  kader  değildir.

İnsanlar aşından ekmeğinden, yerinden yurdundan edilmesin. Kaynaklarımız herkese yeter, bizlere de misafirlerimize de…

Dünyaya irademiz dışında geldik  ancak defterimiz elimizde irademizle gideceğiz. Hayırla yad edilecek iyi işler yaparak   şerefli  adlarımızı arkada bırakarak  gideceğiz.

Zalimlere   hatırlatıyoruz : “Dünya beşten büyüktür(*)”    

Derler ki;  Alma mazlumun ahını, gökten indirir şahını !  

İnsanları işsiz , aşsız bırakmak bir insanlık suçudur.

 “Şüphesiz Allah, mutlak güç sahibidir,  kimsenin yaptığını  kimsenin  yanına bırakmaz (**)

-------------------------------------------

(*) RTE

(**) İbrahim,47

<