İYİYSEN
Öncelikle iyinin ne olduğunun farkında olacak ve bu yolda olmaya niyetli olacaksın.
Öğrenmek ve öğrendiklerini uygulamak becerisini göstermek kendine edindiğin en
önemli görevin olmalıdır.
Bunun için en büyük yardımcın, senden hiçbir karşılık beklenmeden ailende annenden babandan, okulda öğretmenlerinden aldığın eğitimdir. Onların akıp giden yıllarda kendilerinden pek çok fedakarlık yaparak senin için harcadıkları zamanı ve emeği boşa çıkarmayacaksın.
Ne yaparsan yap onlara karşı hiçbir şekilde ödeyemeyeceğin bu borcu unutmayacak ve tazimle minnet duyacaksın. Hayatın her anında ve alanında onların ve aldığın eğitimin hakkını tavizsiz olarak vereceksin.
Kendi haklarına önem verdiğin saygılı olduğun kadar, başkalarının hakkına da önem verecek ve saygılı olacaksın. Toplum içinde yaşamanın en temel unsurunun bu olduğu gerçeğini hiçbir zaman göz ardı etmeyeceksin.
Sana verilen güzellikleri unutmadan dağarcığının arşivinde özenle saklayacak, alırken, yeri ve zamanı geldiğinde bunların karşılığını misliyle vermeye hazır olacaksın.
Sen de, almasan bile hiç karşılık beklemeden iyilik sunmayı ilke edineceksin.
Yaşamanın temel prensibi olan bu iyiliklerin, en karanlık günlerde bile yolunu aydınlatacağına güvenin tam olacak.
Değerler silsilesinin birinci sırasını işgal etmek amacın ve hedefin olacak.
Bunları yaparken tereddüt etmeyeceksin.
Başkalarına iyi örnek olmanın boynunun borcu olduğunu unutmayacaksın…
KÖTÜYSEN
Yaşadığın hayatın değerinin farkına varmayacaksın.
Bilginin senin için hiçbir değeri olmayacak, dolayısıyla edinmek için hiçbir zahmete katlanmayacaksın. Öğrenmeden yalnızca kendi kafandan uydurduğun şeylerin doğruluğuna inanacak ve böylece hiçbir değerlendirmeye tabi tutmadan yaşamak senin için olağan işlerden olacak.
Kendinden başkasına faydalı olmayı gereksiz ve değersiz bulacaksın.
Kendinden ve yaptıklarından arlanmadan kıskançlıkla başkalarının bin bir emek vererek meydana getirdikleri eserlerini vicdanı bir kenara bırakarak sadist bir ruh yapısıyla bozacak, işe yaramaz hale getirecek ve bundan zevk duyacaksın. Bu halinle sana iyi olman için binbir emek veren annene, babana, öğretmenine ihanet ettiğin, layık olmadığın aklının köşesinden bile geçmeyecek ve bundan utanç duymayacaksın…
Her kötüden kötülük doğacağının bilinçsizliğiyle, böyle şeylere önem vermeyeceksin. Sonra da meydana gelen kötülüğe kendin bile şaşacaksın !..
İyiye dikkat ederek örnek almayı gereksiz ve boşa harcanmış zaman olarak algılayacaksın.
Bu halinle günün birinde senin gibi yetişeceği yüksek ihtimal olan çocuklarından ne bekleyecek, ne umacaksın ?..
Vefanın erdemi olmasa onun yerine ne koyacaksın ?..
Onura her zaman ihtiyacın olduğunu sakın unutma…
Değil mi ki insan üstün bir canlı olarak yaratılmıştır…
Esen kalın.
