KADIN KUTLAMASI
Kadın erkek dünyası en karmaşık dünyadır. Kadın kendi başına bir dünyadır, bir gizemdir. Bir kadın, gizemlerle dolu varoluşun temsilcisidir.
Her kadın bir annedir ve annelik büyük bir sorumluluktur. Bir insanın dünyadaki ilk ilişkisi annesiyle olan ilişkisidir. İlk ilişki yanlış giderse diğer ilişkiler de bozulur. Genelde insan annesini seçmez, anne konusunda seçimsizdir.
Bir kadın, isteyerek, farkında olarak anne olmalıdır çünkü annelik, bir insanın alabileceği en büyük sorumluluktur.
Kadın olmak mutlaka anne olmak anlamına gelmez. Kadın önce insan olmalıdır. Ondan sonra insan olmuş kadın anne olabilir çünkü annelik büyük bir sanattır ve kim olduğunun farkında olmayan bir kadın bu sanatı asla icra edemez.
Bencilce anne olan kadın, çocuğunu köleleştirir ve onu nesneye indirger. Oysa, çocuk kadın aracılığıyla dünyaya gelir ama kadın çocuğun sahibi değildir.
Bir kadının anne olduktan sonra bilmesi gereken gerçek, çocuğun onu malı olmadığı, kendi hakları olan ebedi ölümsüz ruhi varlık olduğudur. Kadın bedenindeki ebedi varlık olan anne, çocuk bedenindeki ebedi varlık ise geçici olarak çocuk rolü oynamaktadır.
Tekamül etmemiş bir kadın çocuğuna bir çocuk gibi davranır, o yüzden kadın çocuğuna kendi yanlışlarını ve gerçek dışı inançlarını dayatmamalıdır.
Çocuğun bireyselliğe kavuşması için ona saygı duyulmalı, dünyayı tanıma özgürlüğü verilmeli, enerji verilmeli, güç ve güvence aktarılmalıdır, en önemlisi bir yetişkin gibi davranılmalıdır.
Çoğu zaman kadın, anneliği bir görev olarak görür, o zaman anne olmanın kıymeti anlaşılmaz. Annelik mekanik bir eylem değildir. Annelik bir kutlamadır, çocuk ise varoluştan bir armağandır.
Bir kadın çocuğunu sahiplendiğinde o zaman annelik bir görev olarak görülür. O zaman kadın da hayati boyunca çocuğu için ne kadar fedakarlık yaptığını konuşur ve bu da çocuğu bunaltır.
Çocuk ile birlikte anne de doğar. Bu yüzden de anne varoluşa anneliği için şükran duymalıdır. Annelik bir görev değil, kutlamadır.
