Bu hafta sizlere, son günlerde elimden düşüremediğim, Bedii Faik’in anılarından siz edecektim. Yazıya tam bir giriş yapacaktım ki konu almış başını gidiyor. Uzun yazıları da hiç sevmem. Kısa keseyim de “anılar”ı bir hafta erteleme kararı aldım.
Sabırlı olun inanılmaz şeyler var, okuduğunuzda şaşıp kalacaksınız…
Bakın “Anılar”ın girişine şöyle başladım nasıl da uzayıp gitmiş ben de şaştım…
Kitap… en güvenilir mutluluk kaynaklarımızdan birisidir, diyerekten girmişim lafa… İnsanlar insan olmaya konuşma ile başladı demişim… İnsan yaşamındaki gelişmenin başlangıcı ise yazıya geçerek gerçekleşti şeklinde bir iddiada bulunmuşum… İtirazı olan yoksa devam ediyorum efendim.
Evet arkadaşlar, yazı yaşama girmeseydi, insanlar canlılar arasındaki seçkin yerini alamazdı.
Yazı insanlara en uygun biçimde kitap olarak sunulmuştur… İstendiğinde kapısı açılıp kapanabilen bir hazinedir.
Kutsal kitapların yeri ayrıdır. İnancı olan kişi anladığı dilden kutsal kitabı ve Tanrısı ile baş başa bırakılmalıdır. Tanı ve kul ilişkilerine ancak yardımcı olmak gerekir, müdahaleci asla değil…
Evet, okul kitapları da yararlıdır. Safsata ve hurafe içermemek, bilimsel düşünce üzerine saygılı olmak koşuluyla tabii ki…
Eğitimin ne olduğuna uzak duran bazıları okul kitaplarını küçümserler. Derler ki: “Bütün bu bilgilere ne gerek var? Bunlar hayatta lazım olmaz ki…”Bu budalalar bilmezler ki bu bilgiler kitaplara, öğrenci beyinlerine depolansın diye konmuyor. Amaç öğrete öğrete kafaların düşünme günü geliştirmektir. Ne kadar çok öğretilirse beyin o kadar çok çalışır, düşünmeye alışır. Bu bilgiler daha sonra unutulsa da önemi yoktur. Beyin düşünme gücüne alışmış olsun gerekli olan budur… Böyle düşünmeyenlere de kısaca “budala beyinsiz” denir geçilir…
Zaten kültür denen kavramın bir tanımı da: “Bütün öğrenilenler unutulduktan sonra geriye kalanlardır…” Öğle diğil mi?
Kültür, sanat ve popüler bilim kitapları cennetine layık olup da giremeyen kişi, hele de politika yapıyorsa, sürekli olarak çam devirir. Bezirganlığa kolay kaçar. Dünya görüşü dar politikacı halkının da görüş açısını daraltır. Halkı gitmesi gereken yöne değil, gitmeyi kolay bularak istedikleri yöne sürüklemeye razı olur…
Kısaca arkadaşlar KİTAP KURTARICIDIR…
Eyvahlar olsun ki tap “politika”ya bulaşacakken fark ettim durumu ve noktayı koydum… Yazının da uzadığını görünce baştan da belirttiğim gibi Bedii Faik’in “Anılar”ına kısa bir ara verdim…
Haftaya görüşmek dileğiyle diyelim ve lafı daha fazla
UZATMADAN
“Yakınma bir sorunun buharlaşıp yok olmasını sağlamaz. Tam tersine, onlarla ilgilenmenin sadece olumsuz bur biçimidir. Üstelik dinlemesi de sıkıcıdır.”
Judi James