Böylesine bir maçı oynamak çok zordu. Siz kaç golle kazanırsanız kazanın rakipleriniz puan ve puanlar kaybetmezse puan cetvelindeki durumunuz değişmeyecekti. Ancak bir teselliniz vardı. 2 ön eleme oynanacak olmasına rağmen; Benfica, Basel, Dinamo Kiev, Ajax gibi dişli rakiplerle kurada eşleşme ihtimaline rağmen Şampiyonlar Ligine katılabilme şansı oyuncuları en üst düzeyde motive etmeye yeterde artardı.

Kocaman çift forvet çıkmakla kalmadı; bir kenara haftalar sonra Valbuena’yı, diğer kenara da Alper’i koydu. Valbuena tamamdı ama Alper neden görevinin başındaydı bu anlamsızdı. Formayı hak eden tek kelimeyle Atıf’dı. Formda bir Alper’e evet derdik ama Potuk onca verilen şansa rağmen formayı giysede, verilen fırsatları elinin tersiyle itti hep. Sanki çubukluyu istemeden giyiyor gibiydi. Üstelik Konya’nın ön tarafı da zıpkın gibiydi. İki hücüm özellikli kanatla oynamak riskliydi. Özellikle Jahovic ve Fofana başa bela olacak kalite ve kalibredeydiler.

65. DAKİKA ve ÖTESİ

Demirel ve Carlgren karşılıklı müthiş kurtarışlar yaptılar. Volkan’ın maçın ilk devredeki konsantrasyonuna şapka çıkarmalı. İlk yarıda Konyaspor’un en az 3 net pozisyonuna geçit vermedi dev kaleci. Fenerbahçe 0-3 geriye düşme tehlikesi yaşarken dakikalar 65’i gösterdiğinde skor ev sahibi lehine 3-0 olmuştu. Ne olduysa bu dakikadan sonra oldu zaten. 66. dakikada Gomis şampiyonluğu perçileyen golü atınca takımın moral motivasyonu çöktü. 3 farklı önde olmakda ayrı bir psikolojik etkendi bu hale gelmede. 68’deyse takımına hançeri vuran olacaktı Kocaman. Harakiri yaptı resmen. Çift santraforlu düzende riskli oynarken tehlikeleri atlatıp 3 farklı öne geçince kenardan oyuncularına kötü bir mesaj verdi yaptığı yanlış oyuncu tercihiyle. Fernandao çıkmamalıydı. Büyük cüsseli adam yorulmamıştı. Üstelik gol atmış, moral depolamıştı. Ama kenarda takımı yöneten teknik adam son günlerin moda deyimiyle metal yorgunuydu. Oysaki bir Atıf-Alper değişikliği sadece orta sahaya destek vermekle kalmayacak, takımın ileride de top tutmasını sağlayacaktı. Kocaman Kupa maçında çift forvet oynarken 1-1’i bulmuş, rakibi kendi sahasına hapsetmişti ama Soldado’yu oyundan aldıktan 3 dakika sonra geriye düşmüştü. Bir teknik adam neden ders almazdı yaptığı hatalardan ve ısrarlardan? Konya önünde de Fernandao’yu dışarı çıkardıktan 5 dakika sonra Fofana ve Jahovic’in sayılarıyla bir anda oyuna ortak oldu yeşil beyazlılar. Sonrası daha bir felaketti. Ekici’nin harika şutu dışında neredeyse 11 oyuncuyla defans yaptı Fenerbahçe. Az daha Şampiyonlar Ligi hevesi ve sevinci de kursaklarda kalacaktı.

Kocaman seneye Fenerbahçe’de kalır mı bilemeyiz ama hocanın yeni sezonda da pişmanlık duymaması adına takımı artık çift forvetli sistemde kalıcı kılması gerekiyor. Taraftarlar sahada 1,5 forvet görmekten sıkıldılar artık. Devşirme santraforla olmuyor maalesef. Soldado-Janssen-Fernandao gelecek sezon için yeterli ancak mutlaka ayn kalitede 4. bir golcü gerekiyor Fenerbahçe’ye. Ve her ne kadar Topal-De Souza ikilisi başarılı olsa da; seneye birisinin 30, diğerinin 33 olacağı düşünülürse, bu bölgede sadece yeni oyuncu alternatiflerine değil, oyun tarzı olarak da yeni bir sisteme geçmek de elzem. Yoksa hoca da yönetim de yeniden pişmalık sendromu yaşabilirler.