Hoca ile karısı iddiaya girerler 
Ahırdaki merkebi sıra ile yemlerler 
Hoca bir gün tarladan evine yorgun döner 
Hanım der, şu merkebin samanını veriver 
Yok der hanım Hoca'ya. bugünkü sıra sende 
Herkes hakkını bilsin, yemlemem der, ölsem de 
Hoca girer ahıra, verir merkebe yemi 
Madem bu iş sıralı, görürsün der, öyle mi 
Hanımı hastalanır, yem sırası da onda 
Onun davranışları Hoca'nın da aklında 
Efendi der hastayım, takatim yok kalkmaya 
Bu günlük ahıra gir, merkebe sen bakmaya 
Ne çabuk unuttun der, önceki inadını 
Boşa yorma çeneni duymam der feryadını 
Kadın kalkar yataktan, hasta bitkin halinde 
Gider eşek bakmaya, yemle saman elinde 
Efendi der Hoca'ya. ben bozdum anlaşmayı 
Kim fazla konuşursa o verecek arpayı 
Hoca hemen katılır, karısının fikrine 
Kadın fazla geveze, zararı der kendine 
Hoca evde uyurken, kadın gider çeşmeye 
Hırsız soyar evini, burda kimse yok diye 
Kadın çeşme dönüşü, evi soyulmuş görür 
Kalk efendi kalk diye, Hoca'ya haber verir 
Hoca kalkar yerinden başını sallayarak 
Karısı der soyulduk, şu evin haline bak 
Hoca der, şimdi oldu kaybettin sen davayı 
Ahırdaki eşeğe vereceksin arpayı.