İBRAHİM GÜLEÇ

İBRAHİM GÜLEÇ

KULUNUZ NASRETTİN

Hoca ile Timur'un bir sohbet esnasında 

Bir muziplik belirir Timur'un kafasında 

Halktan biriymiş gibi şaka yapar sataşır 

Sert birisi olsa da hoş sohbet şakalaşır 

Hoca ise Timur'un gönlünü hep hoş tutar 

Timur her ne söylerse yerinde cevabı var 

Yine böyle bir anda Timur çatar Hoca'ya 

Şöyle yakınıma gel yaklaş otur şuraya 

Söyle bakalım Hoca sen oktan anlar mısın 

Bir şey söyleyemem der önce ok yay bulunsun 

Demek oktan anlarsın görelim atışını 

Hoca evet der gibi öne eğer başını 

Timur emir vererek okla yayı getirtir 

Yaya taktığı oku hedefe atar bir bir 

Timur savaşçı biri hedefini tam vurur 

Usta atışı ile Hoca' dan takdir alır 

Haydi bakalım Hoca sıra der size geldi 

Hoca da Timur gibi oku nu yaya gerdi 

Hoca oku atınca gider boşa ıskalar 

Timur Hoca'ya bakar şöyle başını sallar 

Çok övünen Hoca'ya kahkaha ile güler 

Sizin sekban başınız böyle ok atardı der 

Attığı ikinci ok yine isabet etmez 

Timur der yine dene okumuz bol fark etmez 

Bizim subaşı da der oku böyle atardı 

Hedefe baktığında gözlerini kapardı 

Alır yeniden bir ok hemen yaya kondurur 

Tesadüf ya bu sefer hedefini buldurur 

Gördünüz der Hünkarım her şeyin erbabı var 

Kulunuz Nasrettin de okunu böyle atar.

<