Yıllardır Fenerbahçe'nin maçlarını yazıyorum. Takımın hocasını üst üste bu kadar eleştirdiğim bir sezonu hatırlamıyorum. Maalesef İsmail Kartal futbol ile az ya da çok ilgisi olan herkesi yine şaşırtan ve akıllara durgunluk veren bir Krunic tercihiyle sahaya çıkarttı takımını.

Syzmanski'nin sarı kart cezalısı olduğu bir karşılaşmada, Krunic'i forvet arkası oynatmak hangi akla hizmetti acaba? Krunic futbol hayatının hangi dönemlerinde forvet arkası veya forvete bu kadar yakın oynamıştı? Madem Batshuayi yüzde yüz fit değildi, sakatlığı vardı, o zaman Dzeko'nun arkasında Serdar Dursun oynar, bu sayede de hem uzaktan şut çeker, kafa topu alır, ayağında top tutar, kalçasını rakip stoperlere dayar, Dzeko gezgin olduğu için belli zaman aralıklarında yer değiştirerek oynar ve hatta kafa ile gol atıp asist bile yapabilirdi. Oynadığı her maçta forması için candan oynayan Serdar için bu maç, bu kadar sakatlık varken biçilmiş kaftandı aslında.

Fenerbahçe ilk yarıları çöpe atmayı adet edinmişken, sapma sapan bir Krunic tercihiyle koca bir ilk yarı aynı şekilde boşa gidiyordu. Ancak ilk devredeki kötü oyunun tek sebebi elbette Krunic değildi. Diğer oyuncuların da Krunic'e eşlik ettiğini gördük maalesef. Fenerbahçe futbol takımı sahada hiç de şampiyonluk kovalayan bir takım görüntüsünde değildi ilk devrede.

TEK DEĞİŞİKLİKLE TAKIM KENDİNE GELDİ

Sakat olan ve Olimpiakos maçında oynayan Batshuayi'nin yerine Serdar Dursun'un oyuna girmesini bekliyordum. Ama her nedense İsmail Kartal sağlıklı Dursun'un yerine henüz fit olmayan Mitchy'i tercih etmişti. Aslında hangisi oyuna girse fark etmeyecekti. Tek değişiklik tüm takımın üzerindeki ölü toprağı alıp, futbolcuların silkinmesini sağlamıştı. Sarı lacivertliler oyuna ağırlıklarını koyup skoru erkenden çevirseler de, son anlarda sarı lacivertli renklere gönül veren Fenerbahçe taraftarları bitiş düdüğüne kadar yine yürekleri ağızlarında bitirdiler mücadeleyi.