Hani bir şeyler vardır, kimselerin pek önemsemediği, ciddiye almadığı,
eften-püften şeyler yani...
Hani incir çekirdeğini doldurmaz dediğimiz olaylar, konular yani.
Memleketin pek muhterem büyükleri... Entelleri-dantelleri, pek ünlü
kalemşörleri, muhterem devlet erkanı yani...
Onlar zaten sürekli büyük olayları gündeme getirip tartışıyor,
televizyon ekranlarını saatler boyunca allayıp pulluyor büyük büyük
kelamlar ediyor, unutulmaz nutuklar atıyor, köşelerinde de, uzun uzun
makaleler döşeniyorlar. Halkımız da sayelerinde yeterince
aydınlanıyor.
Bu durumda bane ne düşüyor?
"Halt etmek"
"Halt etme oğlum Kenan" diyorum ve bu hafta yine öyle kıyıda köşede
kalmış incir çekirdeğini doldurmaz denilen bir konuya şöyle bir
dokunmak istiyorum.
Adı üzerinde...
İncir çekirdeğini doldurmayan şeyler. İncir çekirdeğini doldurmayacak
şeyler üzerine de öyle uzun uzun laflar edecek halimiz yok elbet. Ben
de etmiyorum işte...
Leb demeden leblebiyi anlayan insanımıza laf salatası yapmak yerine
"kısa yol"u tercih ediyorum.
Ve diyorum ki:
"Aklın mı var derdin var arkadaş"
Yani arkadaşlar kısaca ben "leb" dedim gerisini siz tamam edin.
SON PARAGRAF
Ben medyanın halkın sözcülüğünü yaptığını sanırdım, daha doğrusu öyle
bir görevi olduğu öğretilmişti bana.
Doğru olanı halk adına yayıncılık yapmak, ama popülizmden uzak
duracağız diye ortaya çıkan bazı yayınlar kendi düzeylerinde bir yayın
anlayışı sergilemek isterken düşüncelerini dayatma yöntemiyle topluma
kabul ettirmeye kalkışıyorlar. Bunu başaranlar da oluyor, ancak
sattıkları fikirleri benimseyenlerin sayısı az ve içlerinde de karşıt
görüşlere sahipler. Bu arada popülizm yapmaktan da kaçınmıyorlar.
Nitekim medyada bunu net bir şekilde izleme şansımız var. Bütün bu
olaylar yaşanırken medyanın yanlış yaptığını sık sık da maksatlı
kullanıldığını gözlüyorum.
Sonu ne olur tahmin ediyorum ancak, ukalalığımı burada kesip "incir
çekirdeğini doldurmayan" konulara önümüzdeki hafta devam etmek
istiyorum.