Bir gün Hoca tarladan yorgun döner evine 
Kendi açar kapıyı hanım evde yok yine 
Hoca bir hayli bekler hanımın dönüşü yok 
Sağa sola bakınır yiyecek hiç aşı yok 
Başlar Hoca kızmaya hanımın aleyhine 
Ben çalışmaktan yorgun, o gider bildiğine 
Gün batım zamanında hanımı eve döner 
Hoca birden hışımla nerdesin der, cevap ver 
Başlar hanım saymaya eften püften şeyleri 
Hoca'nın sinirden tuhaf olmuş gözleri 
Hoca ne söylediyse hanım başını eğer 
Komşusunun birinde düğün varmış meğer 
Ne ekmek yer ne yemek Hoca, aç susuz yatar 
En iyisi der Hoca senle konuşmamak var 
Kadın başlar Hoca'ya dil döküp yalvarmaya 
Hoca'nın niyeti yok, ona cevap vermeye 
Gece yarısı olur Hoca'nın gönlü olmaz 

Durmadan bir şeyler der, hanımda çene durmaz 
Efendi, sağ yanında mum var, ver de yakayım 

Konuşmaya gönlün yok bari der kalkayım 
Kalk mumu kendin al der, ben sana mum veremem
Zifiri karanlıkta sağı solu göremem.