Parlamenter demokrasi uygulaması Türkiye Cumhuriyetini kuranların tercihidir. 1946 yılında Demokrat Partinin kurulması ve seçimlere katılması önceki iktidarın fefakearlığıdır. Daha önce de Cumhuriyet Halk Fırkası’ndan başka fırkalar kurulmuş, ama fedakearlık gerektirdiği görüldüğünde birer suni olay ile partiler kapatılmıştır. Muhalefetsiz demokrasi olmaz kaidesiyle, kaçınılmaz olarak Demokrat Parti’nin seçime girmesine göğüs gerilmiş ve zaten bir dönem sonra da iktidara hasret kalınmıştır.

Xxxx

Yarım asrı aşan bir süre iktidar muhalefet partileri konuşulmuş, onlarla muhatap olunmuştur. Ama artık bir anlayış değişikliğine buna paralel olarak da isim değiştirmeye ihtiyaç vardır. Muhalefet kelimesi istenmeyen kişi ve kuruluş anlamını yüklendiğinden beri, iktidara gelemeyen partilere muhalefet partisi denilmesinden yana değilim.

Xxxx

Bir dernekte kağıt üzerinde yönetim kurulu belirleniyordu. İki yıllığına keağıda başka başka isimler sıralanıyordu. Orada yetkili olduğumda, ya da haddimi aşarak bir takım yetkileri kullandığımda, gelecek seçimde oy kullanılsın dedim. Ama derneğe kimlerin üye olduğu belli değildi. Bir şekilde ismi geçen kişileri hazirun cetveline yazarak seçmen listesi oluşturdum. Seçim yapıldı 31 oy alan tek liste seçimle işbaşına gelmiş oldu.
Seçim yapılınca üyelerin ilgisi arttı. Oy vermeye davet edilmek insanların hoşuna gitti. Adamdan sayıldıkların gördüler. Sonraki seçime çok daha fazla katılım oldu. Bu defa iki liste vardı ve 85 oy alan liste seçimi kazandı.
Üçüncü seçimde ciddi olaylar yaşandı. Kuruluşundan beri yönetimi elinde bulunduranlar saatlerce konuşma yaptılar ve derneklerinin ellerinden alınmak istendiğini ileri sürerek oy istediler. 
Günün siyasi iklimine göre karşılarında olanları Milliyetçilikle, Ergenekonculukla itham ettiler.
Son seçimde ise yine seçimi kaybetme tehlikesi karşısında saatlerce dil döktüler ve muhalefeti fitne olarak ilan ettiler ama bu defa aynı kişileri Paralelci olarak ilan ettiler. Çünki siyasi iklim buna uygundu.