ŞEHİTLER ÖLMEZ
“Korkma” diye başlar bizim istiklal marşımız. Biz ölmekten korkmayız. Bizim için ölüm ayrılık değil kavuşmadır. Bizim için ölüm ölümsüzlüktür.
Bu topraklara kolay vatan demedik, kolay vatan olmadı bize. Ne zorluklarla, ne mücadelelerle vatan yaptık kendimize. Her karışını kanımızla suladık. Göz dikene aslan kesildik, karşısında durduk, savaştık, kazandık.
Ay yıldızlı bayrak göklerde özgürce dalgalansın diye, Minarelerde ezanlar susmasın diye, milletimiz yatağında rahat rahat uyusun diye, nice şehitler verdik.
Bağımsızlık ve özgürlük dedik, başka bir şey demedik asırlar boyu. Ya hürriyet, ya ölüm diye haykırdık meydanlarda. Ve nice “hey on beşli, on beşli” ağıtları yaktık yanık yanık…
Ağladık, ağladığımızı kimseye göstermedik. Tüm acılarımızı içimize gömüp, intikam yeminleri ettik ve dökülen kanlarımız yerden kalktığı gün bütün acılarımızı unuttuk.
Bir öldük, bin doğduk her defasında.
Hiç hainimiz bitmedi. Hiç düşmanımız bitmedi. Hep savaştık, hep savaştık.
Hiç dostu olmaz mı bir milletin? Evet hiç dostumuz olmadı. Kime dostluk eli uzattıysak, canımıza, vatanımıza göz dikti.
Bizi hiç rahat bırakmadılar bu topraklarda. Daha yakın tarihte, Balkanlarda, Trablus’ta, Yemen’de, Bağdat’ta, Şam’da Filistin’de, Çanakkale’de neslimizi kurutmak için ellerinden geleni yaptılar.
Yunanı, İngilizi, Fransızı, Almanı, İtalyanı, Rusu Amerikalısı top yekün üstümüze geldiler ve her fırsatta hala gelmeye de hazırlar.
Cetvelle çizdikleri sınırlara bizi hapsettiler.
Kurtuluş savaşımızın yaralarını sarmaya çalışırken nefes aldırmamak ve yeniden toparlanmamıza fırsat vermemek için olmadık yöntemlerle yok etmeye çalıştılar hep.
Terör belasını sardılar başımıza yıllar boyu.
Bütün bunlara rağmen inancımızla, imanımızla, gayretimizde her defasında yeniden dirilerek onların kabusu olduk.
Çünkü onlar bilirler ki, bir Türk bin kişiye bedeldir.
Canımızı yakanın, canını yakarız.
Bizim en çok istediğimiz şey, vatan uğruna şehit olup, şehadet şerbeti içmektir.
Biz ölüme düğün bayram gideriz.
Biz ölümden korkmayız.
Kadınıyla, erkeğiyle yediden yetmişe hepimiz vatanımız için savaşmaya ve şehit olmaya hazırız.
Biz şehitlerin öldüğüne inanmayız.
İdlib’te şehit düşen askerlerimize Allah’tan rahmet, yaralılarımıza şifalar diliyoruz.
İnanıyorum ki onların kanları yerde kalmayacak.
Ne diyor Orhan Şaik Gökyay?
Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.
