Yönetim suçlu çünkü her sene transferleri ısrarla geç yaptıkları için.
Yönetim suçlu çünkü takımın ihtiyacı olan nokta transferleri yapmadıkları için.
Yönetim suçlu çünkü Belezoğlu gibi bir virtüözü yok yere gönderdikleri için.
Yönetim suçlu çünkü Emre gibi bir okestra şefinin yerini dolduramadığı için.
Yönetim suçlu çünkü defansa senelerdir Luciano gibi oyunu geriden kuran bir
stoper alamadığı için.
Yönetim suçlu çünkü orta sahaya Emre-Appiah gibi hırslı bir oyun kurucu transfer
edemediği için.
Kocaman suçlu çünkü herşey bir tarafa cesaretli bir teknik direktör olamadığı için.
Kocaman suçlu çünkü öncelikle gol yememeyi kendisine ilke edindiği için.
Kocaman suçlu çünkü bunca yıldır Terim ve Güneş’in cesaretli oyun tarzlarından
feyz alamadığı için.
Kocaman suçlu çünkü Dirar gibi ağır bir oyuncuyu Lens gibi hızlı bir futbolcuya
tercih ettiği için.
Kocaman suçlu çünkü gol kralı olmuş bir oyuncu olmasına rağmen takımını skora
angaje edemediği için.
VARDAR MAÇININ ÖZELİNDE:
Kocaman suçlu çünkü maç öncesindeki basın toplantısında gol yememeği ısrarla
vurguladığı için.
Kocaman suçlu çünkü böyle bir açıklamayla futbolcularına, “Aman önce
yemeyelim”i aşıladığı için.
Kocaman suçlu çünkü böylesine bir maça bile çift ön libero ile çıktığı için.
Kocaman suçlu çünkü Joseph’in yokluğunda Topal’ın yanında Alper’e değil de
Ozan’a yer verdiği için.
Kocaman suçlu çünkü gol gol gol, 3 gol gerekli olduğu halde maça çift santraforla
başlamadığı için.
Kocaman suçlu çünkü oyun içinde dahi ihtiyaç olduğu anda çift forvete dönemediği
için.
Kocaman suçlu çünkü RVP-Soldado değişikliği yaptığı için.
Kocaman suçlu çünkü RVP-Soldado ile çift santraforla oynamayı akıl edemediği için.
Kocaman suçlu çünkü oyun 1-1 devam ederken aklımızla alay edercesine ikinci
forvetini oyuna aldığı için.
Oyuncular suçlu çünkü kafalarına kazanmayı yazamadıkları için.
Oyuncular suçlu çünkü maçı üç farkla kazanıp gruplara kalacaklarına inanmadıkları
için.

2

Oyuncular suçlu çünkü extra çaba gösteremedikleri için.
Oyuncular suçlu çünkü golü yedikten sonra moral-motivasyonlarını sıfırladıkları
için.
Oyuncular suçlu çünkü golü yedikten sonra hala 30 dakika olmasına rağmen
hırslarını kaybettikleri için.
Oyuncular suçlu çünkü oyun 1-1 olduktan sonra sahaya karakter koyamadıkları için.
Ve Seyirciler suçlu çünkü maç devam ederken kendi oyuncularını yuhalamamayı
öğrenemedikleri için.
Peki Kocaman Topal-Alper başlasaydı, RVP-Soldado / RVP-Ahmethan / Soldado-
Ahmethan seçeneklerinden biriyle hücum emrini verip kaybetseydi ne olurdu? Ne
olurdu biliyor musunuz? Hepimiz Kocaman’ı cesaretinden ötürü ayakta alkışlar, “Canın
sağolsun hocam” derdik kendisine.
Maç öncesi basın toplantısında Kocaman şunları söylemişti: “Atmak önemli. Ancak
yememek atmak kadar önemli. Yemediğimiz her dakika, atacağımız bir gol, o andan
itibaren artık turu ortaya getirecektir”. Ne yazık ki takım golü attıktan sonra tel tel
dökülüp lime lime edildi Vardar tarafından.
Shakespeare, “Korkaklar ecelleri gelmeden bir kaç kere ölürler. Cesurlar ölümü bir
kere tadarlar” demiş. Ünlü Amerika’lı yazar Richard Bach’sa, “Eninde sonunda
kazananlar, kazanacaklarına inananlardır” söyleminde bulunmuş.
Uzun lafın kısası, ne Kocaman ne de takım Vardar’daki ilk maçın bitiş düdüğünden
itibaren rövanş maçını üç farkla kazanacaklarına asla inanmadılar.