Koskoca 45'e bakınca Valencia'nın cılız tehlikesinden başka bir aksiyonu yoktu Fenerbahçe'nin. Yenilen gol evlere şenlikti daha maçın ilk dakikalarında. Jesus'un yaptığı rotasyon, her oyuncusunu rekabete hazırlaması filan iyi de Serdar Aziz, Arda Güler, Miha Zacj, Emre Mor hala daha, “Perşembe yoruldular diğerleri oynasınlar” mantığıyla klübedelerse vah Fenerbahçe teknik heyetinin haline!

Galatasaray'ın tam 14 hafta sonra kaybetmesi, Alanyaspor'un Ersun Yanal gibi bir taktik uzmanıyla değişik bir hava yakalaması, üstüne üstlük şampiyonluğa giderken her futbolcun daha fazla yorulmasının, daha çok ter akıtmasının gayet normal karşılanacağı bir ortamda yukarıda saydığım üç-dört kilit oyuncunun; "Yoruldular, dinlensinler" gibi günümüz futbolunun çok uzağında kalan çağ dışı bir anlayışla ilk 11'den mahrum kalması taktiksel açıdan kesinlikle doğru değildi.

Ancak, herşeye rağmen Jesus'un aldığı en akla ziyan hatası Samuel varken, hocanın tercihini Sevilla maçında olduğu gibi yine Oosterwolde'den yana kullanmasıydı. Sevilla karşılaşmasında takımının sol kanadını tıkayan Hollandalı futbolcunun oyununa kenarda seyirci kalıp çözüm üretemeyen Portekizli hoca aynı hatayı yaparak neyi hesap etmiş olabilirdi? Son haftalarda Osayi'yi görmezden gelen tecrübeli teknik adamın bu haksız kararına Tanrı’nın bile gönlü razı olmadı ki 17'de sakatlanan Oosterwolde'nin yerine oyuna giren isimdi Osayi Samuel. Klasik deyimle hayırlı sakatlık olmuştu Hollandalının oyunu terk edişi. Perşembe günü Avrupai futbol oynayan bir takımın Pazar akşamında amatör ligi seviyesinde oyun ortaya koyması Fenerbahçe adına pek de iyiye işaret değildi. İlk devre yok yere israf olmuştu hocanın yaptığı bariz hatalı tercihlerle. 

JESUS’un FAYDASIZ KARARLARI

İkinci yarının ilk düdüğünün çalması Jesus'un kenardan adeta yüksek sesle; "Ben büyük bir hata yaptım, yeni değişikliklerle ısrarımdan vazgeçiyorum” demesi gibiydi. Arda'yı düşünmemesine rağmen aynı anda üç oyuncu değişikliği yapması çok geç de olsa doğru bir aksiyondu.