Tesadüf yok

Abdullah bey bir başka sırrı şöyle açıklıyordu:

Geçenlerde metroya binmek için yürüyen merdivene geldim. Ama nasıl olduysa inen

merdiven yerine çıkan merdivendeydim. Düşmek ve bir yerlerimi sakatlamak üzereydim ki

iki tane iri yarı genç beni tuttular ve düşmekten son anda kurtuldum.

Sonra metroya bindim. Yanımdaki iri kıyım gençle sohbet ediyorduk, Nerelisin sen dedim. O

dedi ki biraz evvel sizi düşmekten alıkoyan bendim. Ben Keferdiz’liyim demez mi!

Babam tapu memuruydu, Keferdiz’de, ben de orada doğmuşum. İskan ve imar hizmetleri

yapılırken babam orada hizmet veriyordu. Muhtemeldir ki, babam o gencin ailesinin mal

mülkünü tescil ederken onları hoşnut etmişti. Yıllar sonra o iyilik bir sadaka hükmüne geçiyor

ve o ailenin bir ferdi beni düşmekten koruyordu. Sadaka belayı def eder. İyilik yapmak her

zaman başımıza gelecek musibetleri engeller.

Yapılan işlerin kötü sonuçlarının da olduğunu ifade eden meşhur sözler vardır. ‘Dede hırsızlık

koruk yemişse torunun dişleri kamaşır’ şeklinde.

xxxx

Bu işler akıl fikir ister. Keainatta hiçbir şey lüzumsuz değil, anlamsız değil, birbirinden

bağımsız değil. Ağzımızdan çıkan şuurlu sözleri yaparsak doğrulardan, yapmazsak

yalancılardan oluruz. Ama ‘Söyleyene değil, söyletene bak’ kalıbındaki gayri şuuri, şuur dışı

ağızdan çıkan sözleri sakın yabana atmayın. Gün gelir o dediğiniz olur ve o hali yaşar insan.

Bir efendi bir meseleyi izah ediyordu. Biraz açıklamasını rica ettim. Bunları ben mi söyledim

dedi ve süküut etti.

Xxxx

Bizim çocukluğumuzda annem de bizi hep ikaz ederdi. Oğlum paraya saygısızlık etmeyin,

onda padişahımızın mührü, tuğrası var’ derdi. Devleti yönetenin adaletle yönetmesi gerekir.

Habeş kıralı Necaşi adil bir hükümdardı. Bu yüzden hazreti Peygamber aleyhisselam

sahabilerini zor günlerde ona gönderdi.

Xxxx

Abdullah Işıklar için Arapgir’in çok büyük önemi var. Ama ağabeyi Abdulvahap Malatya

Lisesi’ne kaydolunca kendisi de Gazi İlkokulu’na kaydolur. Oranın müdürü de yıllar sonra

bilip-tanıyacağı Recai Kutan’ın babasıdır. Onu öyle gözlemlemiş ki çocuk gözleriyle. Okul

Müdürünü cisim haline gelmiş bir edep olarak tarif ediyordu.

Asıl ilginç olan ise Malatya Lisesi’nin Müdürü. Kimdir dersiniz. Arif Nihat Asya. Hasan Ali

Yücel Maarif Nazırı. Malatya Lisesine ziyarette bulunuyor. Arif Nihat Asya’nın dersine

giriyor. Kış günü. Sınıfta soba yanıyor. Herkesin ayakkapları çamurlu olduğu için sınıfın içi

de çamur. Öğretmen’in ayakkapları ve paçası da çamur. Bakan Hasan Ali Yücel, belki

takılmak için belki nasihat için belki horlamak için Arif Nihat Asya’ya paçasındaki çamurla

ilgili birkaç cümle söylüyor.

Arif Nihat Asya’nın cevabı muhteşemdir.

-Efendim koskoca Marif Vekili’nin ağzında benim paçamın ne işi var.

Bu konuşmadan sonra Arif Nihat’ın tayini başka yere çıktı mı çıkmadı mı tarihçilere

bırakalım.

Xxxx

Aradan yıllar, yıllar geçecek Metin Emiroğlu ve diğer Malatya milletvekilleri hemşehrileri

İsmet İnönü’yü ziyaret edecekler. Malatya için kim ne yaptı konusu açılınca İsmet Paşa, ben

Malatya’ya maddi bir eser yaptırmadım. Ama her zaman en iyi muallimleri oraya gönderdim

diyerek Arif Nihat Asya’nın en iyi öğretmenlerden olduğunu tescil edecektir. Hem de

tabutluklarda Turancılık suçlamasıyla işkence edilen Arif Nihat Asya’nın muallimliğini takdir

etmiş olacaktır.