YANGILAR ACIDIR

da, ülkemizin yeşilini bitirdi.

Bugüne kadar kaç kez orman yangınları üzerine yazı yazdığımı

hatırlamıyorum. Tümünü bir araya getirsem, herhalde bir kitap olur.

Yangınla son buluşmamız, Kalkanlı bölgesindeki yangındır. Esasında

Kalkanlı’dan başlayan ve ta Tepebaşı’na kadar uzanan Güzelyurt-Girne yol

güzergahı, gerçekten doğal güzellik ve yeşil bakımından müthiş bir şeydi.

Geçmiş memuriyet dönemlerimde hasbelkader beni Güzelyurt İskan Şube

Müdürü yapmıştı. Yıl 1978-81 yıllarına tekabül eder... O bölgedeki görevlerimiz

sadece iskan değil, Tarımsal Şube ile de müşterek çalışmalarımız olurdu. O

çalışma sürecinde çeşitli bölgelere kadar uzanır, bölgelerdeki sorunları çözmeye

çalışırdık.

Özellikle Güzelyurt-Girne güzergahındaki çam ve servi ormanları başlı

başına huzur veren şahane bir yeşil tablo gibiydi. O bölgeden geçerken çamın

ve ormanın o uhrevi kokusunu içinize çeker ve huzur bulursunuz. Hatta zaman

zaman arkadaşlarla sohbet ederken, “Bu bölgeye turizmciler neden yatırım

yapmazlar” sorusunu kendimize sorardık.

Tabii ki yatırımcılar deniz olan kalkınmış ve gelişmiş bölgelere yatırım

yaparlar. Halbuki insanlar kentin stresli ortamlarından kurtulmak için, sözünü

ettiğim o güzelim ormanlarına kendilerini atıp, orada piknik yaparak stres

atarlardı.

Öyle anlıyorum ki, bu son yangında bütün doğa aşıklarının hayalleri ve

rüyaları yıkıldı ve kayboldu. Artık oraları çıplak bir arazi konumuna geldi. Bu

neye benzer? Şahane uzun saçlı bir kadını sıfırla traş edip cascavlak bırakmaya

benzer.

O güzelim çamları ve servi ağaçlarının yokluğunu hissederek artık o

bölgeden geçmek istemiyorum.

Kalkanlı yangını nasıl çıkmış?

Yangın haberi duyulunca insanların sordukları veya söyledikleri şu

olmuştur:

“Herhalde piknikçiler tedbirsiz davranıp koca bir yangına sebebiyet

vermişlerdir.”

İnsanlar böyle düşünmekte çok haklıdırlar. Özellikle piknikçilerin bazıları

içtikleri bira şişelerini sağa sola atarlar, yaktıkları ateşi söndürmezler, içtikleri

2

sigaranın izmaritini savururlar, hatta arkalarında bir de kocaman pislik

bırakırlar. Bugüne kadar çıkan yangınlar hep bunları gösterdi ve çağrıştırdı.

Lakin yapılan son açıklamalardan öyle anlıyoruz ki, Kalkanlı ormanları

üzerinden geçen yüksek gerilim hattından düşen kıvılcımlar bu büyük yangının

çıkmasına neden oldu.

Şayet Türkiye’nin çeşitli bölgelerine yapılan turlara katılmışsanız, elbette

görmüşsünüzdür, pek çok yüksek gerilim hattının o devasa ve sınırsız

ormanların üzerinden geçişini. Tabii ki Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde çıkan

yangınları da görmüşsünüzdür.

Bazı şeyler insanların elinde olmadan da olabiliyor demek. Yüksek gerilim

hatlarından kıvılcım atılmasını önleyecek tedbirler yok mu? Herhalde yokmuş ki

şu kıvılcımlar ülkemizin yeşilini bitiriyor.

Mesela zaman zaman terörle orman yangınları hususunda haberler alırız.

Beşparmak Dağları üzerinde çıkan o büyük yangın esnasında, üç beş farklı

bölgeden de yangının başladığını anımsıyorum. Yangın başlangıcından sonra

çıkan yangınlarda sabotaj olduğu haberleri elimize ulaşmış ama hiçbir şey de

elde edilememişti.

Bizim şu küçücük adamızda neden ormanlarımıza sabotaj yapılsın ki?

Sabotajlar genellikle Türkiye coğrafyasında vuku bulur. O da teröristlerin

marifetidir. Maksat o güzel Türkiye’nin doğallığını kurutmak ve turizme ve

ormanlardan elde edilen ranta darbe vurmak. Kabul etmek gerek ki,

ormanlar bir ülkenin en büyük zenginliğidir.

Tabii ki sabotajlar, acımasızlığın en daniskasıdır.

Şayet bir çamın veya bir servinin büyüme yaşını araştırırsak, herhalde o

yanıp kül olanların yaşı en az 30, en fazla de 70 yaşlara tekabül eder. Bir ağacı

yetiştirmek hem zaman alır, hem de büyük emeklere baliğ olur. Fakat bir koca

ormanı, bir kibrit çöpü ile tümden üç beş saat içinde yok etmek mümkündür.

Bu kadar söze daha fazla birşeyler eklemek gerekir mi, bilemem.

Söyleyebileceğimiz en son söz şöyle olur herhalde.

“Lütfen bütün vatandaşlar bu yaz döneminde yangınlara karşı duyarlı ve

uyanık olsunlar ki, ülkemizin yeşilini koruyabilelim.”