YAZIK OLDU SÜLEYMAN EFENDİ'YE
Kaçamıyorum, gündem beni alıyor politikanın ta göbeğine oturtuyor. Hadi bakalım gel de yazma…
Televizyonlarda politika, gazetelerde öyle, sokakta, alış-veriş merkezlerinde. Nereye gitsen nereye kaçsan karşına çıkıveriyor.
Eh ben de politikasız kalmayayım, en azından konuya bodoslama girmeden, kıyısından köşesinden bulaşayım dedim.
Fransa Kralı Louis Philippe devri. Bir taşralı Paris’e geliyor.
“İşini bilen” bu zat “işini bilen” bir politikacıyı ziyaret ediyor.
Politikacının durumu ise fısıltı gazetelerinde sayfalar dolduruyor. Doldurmasına dolduruyor da bizim politikacı nedense “çok güçlü.”
Politikacının odasında yalnız kaldıklarından emin olan taşralı isteklerini sıraladıktan sonra masanın üzerine 10 bin Frank koyuyor ve diyor ki:
“Sayın politikacı yalnızız. Ben bu 10 bin Franktan kimseye söz etmeyeceğim.”
Politikacı bir paraya bir de adama baktıktan sonra diyor ki:
“Bana bak! Sen bu parayı 50 bin Franka çıkar da ondan sonra git kime ne istersen anlat.”
“İşini bilen” bir politikacı ne demeli ki…
Lafı Fransız politikacıdan dolaştırıp bizim politikacılarımıza dayandırma başarısını da gösterdim mi ne?
Hani bizim işini bilenleri öven bir politikacımız vardı. Rahmet istedi sanırım…
Geçtiğimiz günlerde bir politikacı tanımı okudum. Çok sevdim, hemen not ettim. Şöyle diyordu:
“Politikacı başkasının nasırına basıldığı zaman, feryat koparma yeteneği olan kişidir.”
(H.Tisot)
Çeken bilir. Nasır, katlanması zor bir sancı kaynağıdır. Her adımda oraya bıçak saplanır. Onun için Orhan Veli “Kitabei Seng-i Mezar” şiirinde acıyı şiirleştirmişti:
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırından çektiği kadar
Diye başlayıp şöyle bitiriyor:
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını
Günahkar da sayılmazdı
Yazık oldu Süleyman Efendi’ye
Orhan Veli üstadın ölümünden bu yana yaklaşık 70 yıl geçti. Şiirleri canlılığını korumaya devam ediyor.
Ne güzel…
Bu haftanın yazısını da yine politikaya bulaşmadan tamamladık sayılır…
Lafı fazla
UZATMADAN
Kurbağa gökyüzünü kuyunun ağzı kadar sanır…
ÇİN ATASÖZÜ
